برای چندین دهه، باب ووگلباگ 80 ساله، که محلی به عنوان “آقای شکرگزاری” در جامعه مولین، ایلینویز شناخته می شود، میزبان یک شام رایگان بوقلمون برای هزاران نفر بوده است.
پنجشنبه پنجاه و یکمین سالی است که Vogelbaugh و تیمی از داوطلبان مهمانی را با بوقلمون، قیمه، سیبزمینی، سس، رول، خورشهای لوبیا سبز و پای کدو تنبل هماهنگ میکنند تا به حدود 3000 نفر از ساکنینی که هر ساله در آنجا حاضر میشوند غذا بدهند. واشنگتن پست
این سنت به سال 1970 برمی گردد، زمانی که ووگلباگ صاحب یک فروشگاه خواربار فروشی مادر و پاپ در مولین بود و متوجه شد که یکی از مشتریانش، رز هانسون 91 ساله، روز شکرگزاری را به تنهایی سپری می کند. ووگلباگ که از این افشاگری ناراحت بود، تصمیم گرفت هنسون و چند نفر دیگر را برای یک غذای تعطیلات کوچک به پشت فروشگاهش دعوت کند.
ووگلباگ گفت: “من یک میز و چند صندلی تاشو چیدم، چند تزیین گذاشتم و یک بوقلمون را با تمام تزئینات کباب کردم، و یک شام دوست داشتنی با نه نفر خوردیم.” پست. اگرچه ووگلباگ در آن زمان متوجه آن نبود، اولین روز شکرگزاری نقطه شروع سنت چند دههای بود که مولینبور به آن پرداخته است.
ووگلباگ گفت که قصد نداشت شام یک سنت سالانه باشد، اما وقتی متوجه شد که هانسون درست قبل از کریسمس، سالی که اولین شام برگزار شد، مرده است، تصمیم گرفت شام را ادامه دهد.
ووگلباگ میگوید: «در ابتدا فکر میکردم این یک مورد یکباره است، اما رز آن را تغییر داد. “من نمی خواستم مردم تنها باشند.”
Vogelbaugh به میزبانی شام برای هشت سال آینده در فروشگاه مواد غذایی خود ادامه داد و سپس این سنت را به YWCA محلی منتقل کرد. با گذشت سالها، جشنها از نظر اندازه و دامنه گسترش یافته است و وگلباگ همه را در مولین تشویق کرد تا او را در وعده غذایی همراهی کنند. پست.
وگلباگ تاکید کرد: این یک شام خیریه نیست، این یک شام اجتماعی است. ما به میلیونرها خدمت کردهایم، به خانوادههای نیازمند و هر کس در این بین خدمت کردهایم.
در سال های اخیر، شام سنتی در مرکز خرید SouthPark با کمک زنجیره غذایی Hy-Vee و صدها داوطلب جامعه برگزار شده است. افراد در مولین صف می کشند تا پول کافی برای پوشش هزینه ها جمع آوری کنند و در طول سال ها بیش از 100000 دلار کمک مالی جمع آوری کرده اند.
این مهمانی معمولاً در داخل مرکز خرید با ردیفهایی از میزها برای گپ زدن، خوردن و گوش دادن به موسیقی برای ساکنان چیده شده است، اما مانند سال گذشته، شام امسال نیز به دلیل شیوع بیماری همهگیر، به سبک رانندگی سرو میشود. از ساعت 16 تا 6 بعد از ظهر روز شکرگزاری، داوطلبان به ترافیک کمک می کنند، وعده های غذایی انفرادی را آماده می کنند و در حالی که به سمت حاشیه می روند به مردم تحویل می دهند. پست.
ووگلباگ گفت: “امیدوارم سال آینده به جشنها بازگردیم، اما در حال حاضر فقط این کار را انجام میدهیم. نمیتوانم تصور کنم شام شکرگزاری نداشته باشم.” پست. او افزود: من همیشه از آوردن لبخند و کمک به دیگران لذت برده ام. “احساس خوبی به من می دهد که بدانم هر کسی که بخواهد می تواند یک شام شکرگزاری خوب بخورد.”
سال گذشته، این گروه بیش از 2000 پوند بوقلمون را کباب کردند و 3200 شام توزیع کردند. ووگلباگ انتظار دارد که ارقام امسال نیز یکسان باشد.
ویکی بردسل-بیکر، معلم بازنشسته، که از سال 1972 داوطلبانه در شام ووگلباگ شرکت می کند، می گوید: «زیبایی شام باب این است که فرقی نمی کند که در چه مسیری زندگی می کنید.
“مهم ترین چیز در مورد آن – و دلیل نگهداری آن – این است که هیچ کس مجبور نیست خودش روز شکرگزاری را بگذراند.”